Το πέρασμα του Μπάρου – Μία εντυπωσιακή διαδρομή

Όταν βρίσκεσαι στα Τζουμέρκα, και έχεις περάσει το ορεινό Ματσούκι φτάνεις στον περίφημο αυχένα του Μπάρου, όπου τα δύο μεγάλα βουνά της Πίνδου, ο Λάκμος (Περιστέρι) και η Κακαρδίτσα, μοιάζουν να ενώνονται καθώς συναντιούνται σε υψόμετρο 1.905 μέτρων.

Ο αυχένας του Μπάρου είναι ένα από τα τρία προσβάσιμα ορεινά περάσματα από την Ήπειρο στη Θεσσαλία. Εδώ βρίσκονταν μέχρι το 1912 τα ελληνοτουρκικά σύνορα. Η ορεινή αυτή διάβαση ήταν γνωστή από πολλούς αιώνες πριν στα καραβάνια των αγωγιατών που μετέφεραν ανθρώπους και εμπορεύματα, αλλά και στους τσέλιγκες της Πίνδου που ανέβαζαν κάθε καλοκαίρι τα κοπάδια τους από τα χειμαδιά της Θεσσαλίας ψηλά στα αλπικά λιβάδια της Πίνδου για ελεύθερη βοσκή. Επί πλέον αποτελούσε στρατηγικό σημείο και η κατοχή του ήταν απαραίτητη για την διακίνηση του στρατού από την Ήπειρο στη Θεσσαλία και αντίστροφα.

Εκείνη την εποχή τα χωριά της περιοχής είχαν ζωή. Αργότερα όμως ο Εμφύλιος πόλεμος και οι νέες συνθήκες ζωής είχαν σαν αποτέλεσμα να ερημώσει η περιοχή και το ορεινό πέρασμα του Μπάρου να περάσει σε αχρηστία και να ξεχαστεί.

Εδώ και πολλά χρόνια ξεκίνησαν έργα διάνοιξης και ασφαλτόστρωσης του δρόμου και το 2014 παραδόθηκε ασφαλτοστρωμένο και το τελευταίο τμήμα.

Η διαδρομή από τον αυχένα του Μπάρου προς τα χωριά του Ασπροπόταμου είναι μία από τις ωραιότερες. Μια στάση στο ψηλό σημείο αφήνει το μάτι να ταξιδέψει στις κορφές του Λάκμου. Οι κορυφές Μπουρδουγάνη και Μποτάι τραβούν την προσοχή και δεξιά η κορυφή Τσιούμα Πλαστάρι, τμήμα του όγκου της Κακαρδίτσας, κατηφορίζει στο ρέμα του Νέγκρη που χύνεται στον Ασπροπόταμο. 

Ξεκινώντας από ψηλά και κατηφορίζοντας περνάς την εντυπωσιακή αλπική και υποαλπική ζώνη με τους βραχώδεις σχηματισμούς που αποτελούν καταφύγιο για πολλά είδη πουλιών. Στο χαμηλότερο ύψος της διαδρομής ξεκινάει ένα δάσος με έλατα, μαυρόπευκα και οξιές και πιο κάτω υπάρχουν πυκνά δάση βελανιδιάς. Στα ρέματα με κυριότερο το ρέμα Νέγκρη επικρατούν δάση με διάφορα πλατύφυλλα, και λίγα μεγάλα ρόμπολα.

Πριν την έξοδο στην οδική αρτηρία της περιοχής του Ασπροποτάμου βρίσκεται το μοναστήρι της Παναγίας της Γαλακτοτροφούσας θεμελιωμένο το 1799 και το δίτοξο πέτρινο γεφύρι του Μίχου.